/زمین سر فصل غزلی دیگر میشود.../
روزنه ای نور میچکاند
چک چک روزنه خود میچکاند
باران روزنه نور را میبرد
شعر نور را درون خود میبرد
قلم مثنوی سیاهی میشود
مثنوی نور در خود روشنایی میشود
جایی غزل خشک مثال مداد نمی چکاند
چک چک باران هم شمع را خاموش نمیکند
آسمان همیشه بارانی نخواهد بود
زمین سر فصل غزلی دیگر میشود...
حسام الدین شفیعیان
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد